zuchten over geesten

een fenomeen wat mij laatst tebinnen schoot is de geestfotografie. iets wat eens in de zoveel tijd weer eens opduikt als een compilatiefilm op youtube, met de nodige kinderhoofden verborgen op de achtergrond van een in een schooluniform gekleed vriendinnengroepje uit japan. deze foto's zijn vaak afkomstig van mensen die er 'heilig' van overtuigd zijn dat geesten onder ons zijn en zij zien foto- (en soms ook video-) opnamen als het bewijs. zelf ben ik niet overtuigd van het bestaan van geesten en de mogelijkheid om ze vast te leggen op film.



het viel mij op hoe ik in mijn tekst over de adem, het zuchten, omschrijvingen gebruik die overeen komen met deze verschijningen van overledenen, deze geesten van ons geweten. zij vertegenwoordigen, zij symboliseren iets van angst, schuldgvoel, verdriet, een schaduw die over ons heen hangt. aan de andere kant kunnen zij ook een gevoel van bescherming geven, iemand die over ons waakt. deze dubbele eigenschappen passen goed bij mijn onderwerp, dus ook deze vorm van fotografie ga ik proberen te dubliceren/imiteren.